Graptopetalum Bellum

Οικογένεια: Crassulaceae
Γένος: Graptopetalum
Συνώνυμα: Tacitus bellus

Είναι ένα είδος ανθοφόρου φυτού της οικογένειας Crassulaceae, με ίσως τα πιο χαρακτηριστικά και εντυπωσιακά άνθη. Αυτοφυές στο βόρειο Μεξικό το οποίο ανακαλύφθηκε από τον Alfred Lau το 1972 στις πολιτείες Σονόρα και Τσιουάουα σε υψόμετρο 1460 μέτρων. Φύεται σε κάθετα βραχώδη εδάφη (γκρεμούς) με μέτρια έκθεση στον ήλιο.

Το λατινικό του όνομα Bellum σημαίνει όμορφο και περιγράφει επάξια την εντυπωσιακή ανθοφορία του.

Είναι ένα παχύφυτο, πολυετές, με αργή ανάπτυξη. Τα φύλλα του είναι λεία, σαρκώδη, τριγωνικά με μήκος 2.5 εκ. , γκριζοπράσινου χρώματος και σχηματίζουν επίπεδες ροζέτες που έχουν διάμετρο έως 10 εκ. και εφάπτονται σχεδόν στο έδαφος.
Αν η έκθεση του στον ήλιο είναι παρατεταμένη τα φύλλα του παίρνουν από ροζ έως μωβ αποχρώσεις.

Η ανθοφορία του ξεκινά τον Μάιο και διαρκεί έως τον Ιούνιο.
Τα άνθη του αναπτύσσονται σε ταξιανθία που έχει μήκος 10εκ. και το χρώμα τους είναι από βαθύ ροζ έως κόκκινο. Το κάθε άνθος έχει 5 πέταλα σε σχήμα αστεριού με στήμονες σε σκούρο ροζ χρώμα που καταλήγουν σε λευκούς ανθήρες.

Το Graptopetalum Bellum καλλιεργείται σε σκιά με ελάχιστη έκθεση στον ήλιο. Χρειάζεται αμμώδη ,ελαφρά, πορώδη εδάφη με πολύ καλή αποστράγγιση. Για να ανθίσει είναι απαραίτητο τον χειμώνα να εκτεθεί σε χαμηλές θερμοκρασίες για ένα μήνα περίπου από 15 βαθμούς και κάτω.

Την καλοκαιρινή περίοδο έχει ανάγκη από τακτικά ποτίσματα αφού όμως στεγνώσει το χώμα του από το προηγούμενο πότισμα. Από τον Οκτώβριο έως και τον Μάρτιο τα ποτίσματα είναι ελάχιστα έως καθόλου. Προσέχουμε μόνο να μην αφυδατωθεί – συρρικνωθεί το φύλλωμα. Αν είναι εντελώς στεγνό μπορεί να αντέξει για μικρή περίοδο στους -5 βαθμούς Κελσίου.

Θα πρέπει να αποφεύγεται η παραμονή του νερού στις ροζέτες γιατί μπορεί να οδηγήσει στην σήψη των φύλλων, για τον λόγο αυτό το πότισμα του μπορεί να γίνει με την μερική βύθιση του σε δοχείο με νερό.

Συνήθως καλλιεργείται σε βραχόκηπους ή σε ρηχή γλάστρα – κασπώ. Μπορεί να καλλιεργηθεί και σαν φυτό εσωτερικού χώρου (αντέχει ζέστη και ξηρασία) σε ένα καλά φωτιζόμενο δωμάτιο.

Το ιδανικό χώμα πρέπει να περιέχει ίσα μέρη αργιλώδους χώματος και μικρό χαλίκι (ελαφρόπετρα ή τρήμα λάβας).

Η καλλιεργητική περίοδος είναι την άνοιξη και το φθινόπωρο.
Το καλοκαίρι όταν η θερμοκρασία είναι υψηλότερη από 30 βαθμούς Κελσίου μπορεί να πέσει σε λήθαργο και στην περίοδο αυτή το πότισμα πρέπει να μειωθεί όπως ακριβώς και στην διάρκεια του χειμερινού λήθαργου

Ο δυνατός καλοκαιρινός ήλιος μπορεί να κάψει τα φύλλα και να καταστρέψει το φυτό.

Ελαφριά λίπανση γίνεται το φθινόπωρο και την άνοιξη. Είναι ευαίσθητο σε σήψη ριζών και σε ψευδόκκοκο.

Το φυτό πολλαπλασιάζεται την άνοιξη ή το καλοκαίρι με διαίρεση των παραφυάδων, με σπόρους και ριζοβολία μεμονωμένων φύλλων .
Τα μοσχεύματα φύλλων ριζώνουν από 8-12 εβδομάδες.

Πηγές: Wikipedia, Life.com, the encyclopedia of succulents.